در سالهای اخیر مخصوصا بعد از همه گیری بیماری کرونا ،شیوه دور کاری به یکی از تغییرات در سبک کار تبدیل شده است. این پدیده قبلا تنها در برخی از مشاغل خاص استفاده میشده است اما امروزه به شکل گسترده ای در سازمان و نهادهای مختلف جای خود را باز کرده است.

به گزارش روابط عمومی دانشکده پزشکی، دکتر «لیلا رازقیان» عضو هیات علمی گروه روانپزشکی این دانشکده افزود: دور کاری مزایای متعددی مثل صرفه جویی در زمان رفت و امد، کاهش هزینه هایی مانند آب و برق، انعطاف پذیری در ساعات کاری و افزایش فرصت برای رسیدگی به امور شخصی را به همراه دارند و بسیاری از کارمندان در دوران دور کاری به افزایش کیفیت زندگی و رضایت شغلی اشاره دارند.

اما با وجود این مزایا نباید از پیامدهای منفی اجتماعی دور کاری بر سلامت روانی کارکنان غافل شد.

یکی از چالش های مهم دور کاری، حس تنهایی و انزوای اجتماعی در نتیجه کاهش  ارتباطات چهره به چهره با همکاران است. همچنین دور کاری گاهی باعث محو شدن مرز بین محیط خانه و محیط کار می شود و ممکن است کارمند نتواند زمان مشخصی را به زندگی شخصی اختصاص دهد و این موضوع فرد را مکرر در حالت گوش به زنگی و آماده باش نگه میدارد و باعث افزایش اضطراب، بیخوابی و در طولانی مدت فرسودگی شغلی و افسردگی خواهد شد.

سیاست گذاری مناسب این است که  ساعات مشخصی را برای جلسات و تماسهای کاری در نظر گرفته شود تا کارمند بتواند مرزهای شخصی خود را از کار جدا کند وعوارض روانی  دور کاری کاهش یابد.هم چنین سازمانهایی که در دراز مدت دور کاری برای کارمندان حمایت های روانی در نظر می گیرند در عبور از این دوران قطعا موفق تر خواهند بود.

از سوی دیگر خود کارکنان نیز می توانند نقش فعالی در حفظ سلامت روان خود ایفا کنند.

ایجاد فضایی مشخص برای کار در منزل، تعیین ساعات کاری و استراحت برمبنای ارتباط منظم و دوستانه با همکاران، اختصاص زمان به ورزش و تفریح و تلاش برای حفظ تعادل میان کار و زندگی شخصی از جمله اقداماتی است که می تواند به کاهش فشار روانی دور کاری کمک کند.

در مجموع می توان گفت دور کاری پدیده ای دوگانه است که در  صورت مدیریت صحیح میتواند به فرصتی برای افزایش رضایت شغلی و بهبود کیفیت زندگی تبدیل شود و درصورت غفلت میتواند سلامت روان کارمندان را تهدید کند.

 آگاهی، حمایت سازمانی و مسئولیت پذیری فردی، ارکان اصلی در استفاده بهینه از این شیوه کاری میباشد.

 دکتر«لیلا رازقیان»، عضو هیات علمی گروه روانپزشکی  دانشکده پزشکی